એનું, ઘર ભર્યું'તું, પસ્તીથી, તેવું લોકોને તે કહેતો હતો
કેમ, કરીને તોયે તે, વર્ષોથી, દુર્ગંધ સહેતો હતો ?
એક સવારે ગઝબ થયી, ને તેનો સુરજ ઉગ્યો નહિ
ગામ ને ચોતરે સવાલ થયો,કેમ આજે કુકડો જાગ્યો નહિ ?
બારણાં તોડી જોયું તો,એની છાતી પર એક પુસ્તક હતું.
હોઠ પર એક હાસ્ય હતું,જાણે એક નવોઢાનું મસ્તક હતું.
ક્રિયા પતી,ગામ ભેગા થઇ,એકેક પસ્તીને ખોલી જોઈ
કોરા પાનાની ચોપડીઓને,ચીમળાયેલું વચ્ચે પુષ્પ હતું
No comments:
Post a Comment