Sunday, February 27, 2011

સીખ્વાડ્યું છે.


હોઠપર આંગળી મુકીને,તમે હસતા સીખ્વાડ્યું છે.
ઉઠાવી હાથને હાથમાં,તમે ચાલતા સીખ્વાડ્યું છે 
આજની આ મારી પળો, અર્પું છું હું તમને..
તમે જ તો આંગળી ગોઠવીને મને લખતા સીખ્વાડ્યું છે 
હસતા હસતા કેવી એ પળો પસાર થયી હતી ? 
સબ્દે સબ્દે કેવી ત્યારે આંખો ભીની થયી હતી?
ટટ્ટાર અહી ઉભો છું એનો આભાર છે સૌ તેમોને,
તમે આંખ બંધ કરીનેય મને હસતા સીખ્વાડ્યું છે.
દુખો મારા તેડીને તમેજ તો ફરતા હતા,
વેદનાઓ મારી, આંખમાં લઇ તમેજ તો રડતા હતા  
બાકી છે જિંદગીની ક્ષણો,સૌ અર્પું છું હું તમને,
કાનમાં હળવેકથી થેન્ક્સ તમે કહેતા  શીખવાડ્યું છે 

હું આશા ખોઈ બેઠો,તમે સહારો બન્યા હતા.
આ નમી ગયેલી ડાળનાં તમે ખભા ઉઠાવ્યા હતા 
રહ્યી દુર પણ તને, આજ સીને થી લાગવું છું. 
પાછળ મારી રહીને તેજ દોડતા સીખ્વાડ્યું છે   


હું બકબક કરતો હતો તમે સાંભળ્યા કરતા.
 હું રડ્યા કરતો હતો તમે આંશુ લુછતા રહ્યા 
ઓ પવન, પહોચાડો, મારા પાયલાગણ એમને,
એમણે ગાલ ને પંપાળીને મલકાતા સીખ્વાડ્યું છે






મો પર આંગળી મૂકીને, તમે છાનો રાખ્યો હતો,
ખોલી રહસ્યો જિંદગીના તમે રાહ ચીંધ્યો હતો
જ્યાં પણ હોવ તમે,મારા પડછાયા બની રે'જો,
તમે આત્મા ને આ ગંદકીમાં ખીલતા સીખ્વાડ્યું છે  





No comments: