મારા જ બેસણામાં મારી રાહ જોવાતી હતી ...

ફેસબુક ના ઝરુખે ઉભા રહીને મેં તમારી રાહ જોઈ છે..
જી-મૈલ ના કાગડાઓની વણથંભી સંભાળ જોઈ છે
લોકો "વર્ચુઅલ.છે"."વલ્ગર છે" કહીને પંચાત કરે છે
જીવતાજ આ વર્ચ્યુઅલ બેસણાની મેં દાદ જોઈ છે

હું તમારા બધા નો બહુજ બહુજ આભારી છું. મને તો એમ જ હતું કે,

મારી હસ્તી,જાણે એવી રીતે ભુલાઈ જશે
આંગળી કાઢું પાણીમાંથી ને જગ્યા પુરાઈ જશે ..

આજ પ્રકારનો પ્રેમ મને જીવન ભર આપ સૌનો મળતો રહ્યો છે. સન ૨૦૦3 માં જયારે મેં એક શિક્ષક તરીકેના વ્યવ્શાયમાંથી અચાનક નિવૃત્તિ જાહેર કરી ત્યારેય મને ૫૦૦ થી અધિક CA ,Cs , ICWA , CFA ના વિદ્યાર્થીઓની આવીજ ભાવભીની વિદાય મળી હતી. એક શિક્ષક માટે આનાથી મોટી કોઈ સિદ્ધી નહિ હોઈ સકે તે મારા માટે રાષ્ટ્રપતિ ચંદ્રક થી ઉતરતી નહોતી.

ત્યાર પછી શિક્ષક તરીકે ના જે પંતુજી ફંડા હું ભણાવતો હતો તેના ટેસ્ટીંગ માટે હું પ્રેકટીશમાં ગયો.ત્યાં ટેકનોલોજીના માધાંતાઓ સાથે ઈમેરજીંગ ટેકનોલોજી માટે કામ કરવા મળ્યું.. પછી તે ICICI , Gartner ,હોય કે Students from Harward i,Bostan , Yale Uni, CHF International , સાથે એવી ટેકનોલોજી માટે કામ કર્યું કે જેના પાયા પર આજે સમાજનો નકશો બદલાઈ રહ્યો છે.. ૨૦૦૬ માં જયારે મેં ૧૫ દિવસ પહેલા મારી નિવૃત્તિ જાહેર કરી ત્યારે હું ટેકનોલોજી ના સાતમાં આશમાન પર હતો. પણ એ ક્ષણ આવી ગયી હતી મારી આંખમાં આંશુ હતા કારણકે ૭૦૦૦ બહેનો અને અમારી ટેકનોલોજી ટીમ ના પ્રેમ ને છોડવું બહુ અઘરું હતું,

ત્યાર પછી શરુ કરી international કેરીઅર તદ્દન જ નવી ભોમ પર, તદ્દન નવજ પડકારો, ૨૦૦૯ સુધી એવા કેટલાય પ્રોજેક્ટ પર કામ કરવાનો અવશર મળ્યો અને નવા નવા દોસ્ત,અને તે નવી દુનિયા ના દોસ્ત ફિલિપિનો, સિરિયન, લેબેનિયન, અમેરિકન, ઈરાનીઓ, ઈરાકીઓ, અફઘાનીઓ, પાકિસ્તાનીઓ ઓસ્ટ્રેલિયન, રસિયન જાત જાત ના અને ભાત ભાતના લોકોની દોસ્તી વચ્ચે જાત જાતના અને ભાત ભાતના અનુભવો થયા. મારો મક્ષદ એક જ હતો કમાવવું... અને કમાયો ..

જયારે ૨૦૦૧૦ માં ભારત પાછો આવ્યો ત્યારે એક વખત એવી લાલચ થયી આવી કે વિસા કેન્સેલ ના કરવું, કદાચ ભારતમાં હવે મને ગમશે કે કેમ ...પણ નાક્કીજ કરી નાખ્યું કે કેન્સેલ....હવે તો આજ કર્મ ભૂમિ ..

૨૦૦૭ થી મેં આ ફેસબુક પર મારી યાત્રા સારું કરી ..શરૂઆતમાં કોઈ ઉદેદેશ હતો નહિ બસ ગપાટા મારવા બીજું શું.. પણ ધીમે ધીમે અહી લોકોના પ્યાર મને પ્રોત્શાહન આપતો રહ્યો ..કઈ કેટલાય લોકો ને હું જીવન માં એક વાર પણ મળ્યો નહોતો તેમની કોમ્મેન્ત માટે હું રાતોના ઉજાગરા કરતો થયો ...કેટલાય ની કોમેન્ટ ની રાહ જોઇને હું નિરાશ થયો ..કેટલાય ની જોડે રીશામના - મનામણા થયા ...આવું કેમ થયું ...જો આ બધા વર્ચુઅલ જ હોય તો હકીકત માં આવું કેમ થયું ..

આજે ફરીથી એ ક્ષણ આવી ગયી છે ..ખબર નથી next શું છે? પણ અત્યારે તો એટલુજ કહીશ કે આવું જલ્વંત તો કદાચ મારું બેશનું પણ નહિ હોય ... આભાર બધાનો ..હું અહી મારું એકાઉન્ટ ડીલીટ નથી કરતો પણ હા આય મારું ઘર જ છે .. વિકેન્ડ હોમ તરુકી જરૂર ચાલુ રાખીશ ... આ પણ મારી એક પ્યારી દુનિયા છે ...તેનો અહેસાસ તમારા પ્રેમે કરાવી દીધો છે... બસ, આજ મારો જવાબ છે જે મને મળ્યું છે તે સર્વ લોક પામે 

spitting.....

૧. ક્યારેય એવું ના વિચારતા કે સફળતા એજ રસ્તેથી ફરીથી મળશે.. હકીકતમાં તો તે રસ્તો તો વપરાઈ ગયો છે. 

૨. ક્યારેય દલીલ કરતી વખતે બરાડા ના પાડવા, હકીકતમાં, સામેની દલીલોથી તમે હલી ગયા છો તે દર્શાવે છે.  : નવલકથા મને મોક્ષ ઉછીનો આપો