Saturday, November 20, 2010

પોષાય તેવો માલ

હું ડુંગળીના પળની માફક ચહેરા પર ચહેરા ચઢાવીને ફરું છું.
અને દરેક ચહેરાની એક ખાસિયત રાખું છું.
કુટુંબ માં મોભી થયી જાઉં છું. વ્યવસાય માં બોસ બની જાઉં છું.
ભાણીય ભત્રીજાઓના ગ્રુપ માં હું જોકર બની જાઉં છું,
મિત્રોના વર્તુળ માં મીત્ર  બની જાઉં છું.
પછી રાત પડે પાછો મારી બખોલ માં ઘુસી
સુદ્ધાતમાંનું રટણ કરતા દરેક પડ પર ચઢેલી ધૂળ ને ખંખેરતો જાઉં છું. 
અને દેખું છું ટાંકી માંથી નીકળતા કચરાને .. 
અને ફરી સવાર પડે ને નીકળી પડું છું ચહેરા પર ચહેરા ઓઢીને.. 
હું મજાક કરું છું દુનિયા ની ને
મજાક બનું છું દુનિયાની 
મને પોષાય તેવો માલ હું ભરું છું 
જેને તે પોષાય તે માલ લઇ જાય છે. 
દુકાન બસ ચાલે છે, આમ ભગવાનના ભરોશે
હું દુકાન નો માલિક થયી જોયા કરું..

No comments: