સાપની કાંચળી

હવા પર હું પ્યાર ની મહેંક છાંટી જાણું છું 

ઘૂઘવતા સાગર પર પગલા પાડી જાણું છું 

જમાનો ભલે ને ત્યાં હોય ઓરન્ગ્ઝેબનો

તૂટેલી વીણા પર રાગ સજાવી જાણું છું.

નાજુક નથી એટલો કે તમે વાળો ને તૂટી જાઉં 

હું ઢઢાં વગરના, પતંગ ચગાવી જાણું છું 

ફેંક્યો પથ્થર,ને ઉઠ્યા વણજોતા તોફાનો

હું વગર હલેસેય, નાવ હંકારી જાણું છું    

ક્ષણક્ષણ, જીવવામાં પ્રસનત્તા મળી એટલી

પાના,પક્કડ,ગ્લાસ પર સંગીત વગાડી જાણું છું 

હરેક ઘટના ઘટે છે,એક ગર્ભિત અર્થ પર 

એ હરેક અર્થ પર પુરા ગ્રંથ લખાવી જાણું છું 

"અહં" ને "મારું" થયું છે સાપની કાંચળી હવે

મારા જ "સાથી"ને હું અન્યે વળાવી જાણું છું.